Wij zijn aangesloten bij de Nederlandse Orde van Advocaten
Deze column is geschreven door mr. L.C. (Laura) Faber, advocaat bij Boer & Van Schoonhoven advocaten in Heerde.
Bram Jansen werkt bij een benzinestation. Hij is 55 jaar oud en al 30 jaar naar ieders tevredenheid in dienst. Hij werkt hard, is er altijd, is betrouwbaar en een prettige collega. Bram is een alleenstaande vader met 3 jonge kinderen. Zijn echtgenote is vorige maand als gevolg van een verkeersongeval overleden.
Zijn leidinggevende komt er achter dat Bram 2 dagen geleden in strijd met de daarvoor geldende regels contant geld van klanten heeft gekregen, en dit niet in de kassa heeft gedaan maar mee naar huis heeft genomen. Het gaat om een bedrag van € 110,00. De leidinggevende spreekt Bram hierop aan. Bram duwt hem echter weg en schreeuwt: ‘‘Als je hier ooit weer over begint, sla ik je verrot’’. De leidinggevende reageert: ‘‘Je bent op staande voet ontslagen. Pak je spullen maar. Ik hoef je hier niet meer te zien’’.
Een werkgever kan een werknemer op staande voet ontslaan wanneer er een dringende reden is. Bij de beoordeling van de vraag óf er sprake is van een dringende reden moeten alle omstandigheden in aanmerking worden genomen:
De persoonlijke omstandigheden van een werknemer wegen dus mee bij de beoordeling of een werkgever een dringende reden heeft voor een ontslag op staande voet. Tijdens de procedure moet de werknemer wel zelf een beroep doen op zijn persoonlijke omstandigheden.
Bram is het niet eens met het ontslag op staande voet en start een procedure bij de rechtbank. Dat Bram over de scheef is gegaan, is duidelijk. Hij had het geld in de kassa moeten doen en niet moeten uitvallen tegen zijn leidinggevende. De vraag is echter waar deze misstappen door zijn veroorzaakt en of deze opwegen tegen zijn lange, goede staat van dienst. Ook is het van belang te kijken naar de gevolgen van het ontslag voor Bram. Zijn advocaat doet tijdens de procedure een beroep op de persoonlijke omstandigheden van Bram en is van oordeel dat de leidinggevende hem niet op staande voet had mogen ontslaan. Hij geeft aan dat Bram 55 jaar oud is, al 30 jaar naar ieders tevredenheid in dienst is, 3 jonge kinderen heeft en dat zijn echtgenote onlangs is overleden. Bovendien is Bram zonder salaris niet in staat zijn 3 kinderen te onderhouden. Van een dringende reden kan in dit geval geen sprake zijn. Van een werkgever mag immers worden verwacht dat hij tegenslagen in de privésfeer van zijn werknemer meeweegt in de beslissing om hem op staande voet te ontslaan.
Ook de rechtbank oordeelt dat de leidinggevende Bram niet op staande voet had mogen ontslaan. Hij heeft op geen enkele wijze rekening gehouden met de persoonlijke omstandigheden van Bram op het moment dat hij Bram op staande voet ontsloeg. Het ontslag wordt daarom vernietigd.
Bent u het niet eens met het door uw werkgever gegeven ontslag op staande voet dan kunt u een procedure starten bij de kantonrechter. Let wel, u moet binnen twee maanden na het gegeven ontslag een verzoekschrift hebben ingediend bij de rechtbank. Na verloop van deze termijn kunt u het ontslag op staande voet niet meer aanvechten.
Heeft u een vraag?
Bent u op staande voet ontslagen en hebt u hierover vragen? Bel (0578-690080) of mail (lfaber@bvs-advocaten.nl) mij gerust.
Laura Faber